Zabytki

Kościół rzymskokatolicki p.w. Podniesienia Świętego Krzyża

Kościół wzniesiony w 1833 roku, odbudowany po zniszczeniach w czasie II wojny światowej w 1950 roku. Budowla z elementami historyzującymi w wystroju fasady, z nawiązaniami do stylu neogotyckiego. Budowla murowana z cegły, na zaprawie wapiennej, posadowiona na kamienno-ceglanych fundamentach, częściowo podpiwniczona, tynkowana. Bryła główna flankowana od północy dwiema wysokimi wieżami częściowo wtopionymi w korpus.

Od południa bryła zamknięta półkolistym prezbiterium, do którego przylega zakrystia. Elewacja frontowa trójosiowa, z otworami drzwiowymi zamkniętymi ostrołukowo. Nad nimi okulus. Ściany wzdłużne analogiczne, dziewięcioosiowe, z pierwszą osią przypadającą na wieże, i trzema ostatnimi na przybudówki. Osie okienne, rozdzielone pilastrami. Dach nad bryłą główną dwuspadowy, nad przybudówkami dwupołaciowe, nad prezbiterium trójpołaciowy, hełmy wieży sześciopołaciowe; wszystkie dachy pokryte blachą.

Kapliczka 1

Kaplicę wzniesiono w II połowie XIX wieku, wraz z murem, pozostałymi kaplicami, bramą główną i boczną. Obiekt rozmieszczony na planie prostokąta, otwarty w stronę kościoła; tylna ściana wtopiona w mur kościelny. Ściany wzdłużne oraz tylna ślepe. Ściany wzdłużne oraz frontowa zwieńczone gzymsem koronującym. Wejście do kaplicy przegrodzone metalową furtką sięgającą połowy wysokości otworu wejściowego. Dach dwuspadowy, pokryty blachą.

Kapliczka 2

Kaplicę wzniesiono w II połowie XIX wieku, wraz z murem, pozostałymi kaplicami, bramą główną i boczną. Obiekt rozmieszczony na planie prostokąta, otwarty w stronę kościoła; tylna ściana wtopiona w mur kościelny. Ściany wzdłużne oraz tylna ślepe. Ściany wzdłużne oraz frontowa zwieńczone gzymsem koronującym. Wejście do kaplicy przegrodzone metalową furtką sięgającą połowy wysokości otworu wejściowego. Dach dwuspadowy, pokryty blachą.

Kapliczka 3

Kaplicę wzniesiono w II połowie XIX wieku, wraz z murem, pozostałymi kaplicami, bramą główną i boczną. Obiekt rozmieszczony na planie prostokąta, otwarty w stronę kościoła; tylna ściana wtopiona w mur kościelny. Ściany wzdłużne oraz tylna ślepe. Ściany wzdłużne oraz frontowa zwieńczone gzymsem koronującym.

Wejście do kaplicy otwarte, bez furtki. Dach dwuspadowy, pokryty blachą.

Kapliczka 4

Kaplicę wzniesiono w II połowie XIX wieku, wraz z murem, pozostałymi kaplicami, bramą główną i boczną. Obiekt rozmieszczony na planie prostokąta, otwarty w stronę kościoła; tylna ściana wtopiona w mur kościelny. Ściany wzdłużne oraz tylna ślepe. Ściany wzdłużne oraz frontowa zwieńczone gzymsem koronującym. Wejście do kaplicy otwarte, bez furtki. Dach dwuspadowy, pokryty blachą.

Brama główna

Bramę wzniesiono w II połowie XIX wieku. Obiekt  murowany z cegły, na zaprawie wapiennej, otynkowany. Rzut bramy pokrywa się z rzutem muru kościelnego. Brama trójdzielna, zwieńczona trzema trójkątnymi szczytami, z których najwyższy, środkowy ze zwieńczeniem przykrytym daszkiem wielopołaciowym.

Bramę główną poprzedzają betonowe schody z takąż balustradą.

Brama boczna

Bramę wzniesiono w II połowie XIX wieku. Obiekt wtopiony w mur okalający teren kościelny, murowany z cegły, na zaprawie wapiennej, otynkowany. Rzut bramy pokrywa się z rzutem muru kościelnego. Brama jednodzielna, zwieńczona trójkątnym szczytem, przykryta daszkiem dwuspadowym.

Plebania

Budynek plebanii wzniesiono w 1908 roku. Budowla z historyzującymi elementami w wystroju fasady; rozmieszczona na planie wydłużonego prostokąta, murowana z cegły, posadowiona na kamiennym fundamencie, podpiwniczona, jednokondygnacyjna, ze ścianką kolankową; otynkowana.

Ściana frontowa siedmioosiowa, z rozbudowanym, murowanym, zamkniętym gankiem na osi, poprzedzającym wejście. W szczycie nad gankiem data wzniesienia. Narożniki budynku zdobione boniowaniem.

Ściany zwieńczone gzymsem koronującym; nad oknami gzymsy nadokienne. Ściany szczytowe pierwotnie analogiczne, trójosiowe, okienne; nad nimi w szczycie po parze okien i świetliki poddasza. Elewacja ogrodowa pięcioosiowa, z drewnianym otwartym gankiem z bogata snycerką umieszczonym na osi. Dach dwuspadowy, obecnie pokryty eternitem.

Stary cmentarz

Cmentarz został założony w II połowie XX wieku. Obiekt położony jest w południowej części Bargłowa Kościelnego,  Otoczony ogrodzeniem z siatki na betonowych słupkach; brama wejściowa we wschodniej części założenia.

Brama z filarami murowanymi z cegły, otynkowanymi; skrzydła bramy i furtek współczesne, spawane z prętów żelaznych i blachy.

Układ grobów rzędowy, północ-południe. Większość nagrobków (lastrykowe, betonowe i marmurowe) pochodzi z okresu po II wojnie światowej.

Przy alei, na osi bramy znajduje się grób symboliczny Władysława Warzajtysa, poległego w 1944 roku w Powstaniu Warszawskim (żył lat 18).

Najstarszy zachowany nagrobek – krzyż żeliwny: „Ś. P. MARYANNA / KOŁOWSKA / ŻYŁA LAT 26 UMARŁA / 21 KWIETNIA 1885 R. / FUND. SYN WIKTOR”.

Groby o znaczeniu specjalnym: „Ksiądz Wincenty / Błażewicz / Protokolariusz Apostolski / Wikariusz Generalny Dek. / Dziekan Kapituły Łomż. / Proboszcz P. bargłowskiej / Żył lat 72 / zm. 5 lipca 1929 r.”, „[?] / Iwanowski / Proboszcz Parafii Bargłowskiej / Żył lat 45 / Zm. 8 kwietnia 1908 r.”. Oba groby znajdują się przy południowej ścianie kaplicy cmentarnej. Zachowane pojedyncze krzyże żeliwne z lat 20-tych XX wieku.

Starsze, zabytkowe nagrobki są sukcesywnie zastępowane przez współczesne pochówki. Cmentarz o zatartych cechach zabytkowych.

Kanał Augustowski
W gminie na listę Pomników Historii wpisano Kanał Augustowski – drogę wodną łączącą rzekę Biebrzę na terenie Polski oraz rzekę Niemen na terenie Białorusi.